Handelingsplannen, evolutieverslagen, dagboeken, registraties schrijven, het voelt soms aan als een noodzakelijk kwaad. Het vraagt tijd, tijd die je misschien graag elders aan wil besteden. Mijn motto in deze materie is alvast : “less is more”.
In deze vorming leren we hoe je een beknopt, functioneel en leesbaar verslag maakt. We oefenen op enkele redactietips. Hoe formuleren we doelstellingen en ook wie formuleert ze? We denken na over de do’s and don’ts van verslaggeving en stofferen ze vanuit de praktijk.
We kijken ook verder dan datgene wat alleen maar op papier staat. We denken na over tips and tricks in de opmaak van handelingsplannen en evolutieverslagen. Wie wordt er betrokken bij de opmaak, voor wie schrijven we eigenlijk? Welke functies kan verslaggeving hebben binnen het hulpverleningsproces? Op welke manier kan een verslag een werkmiddel zijn om onze hulpverlening kwalitatiever te maken? Waarin verschilt een dagboek van de verplichte verslaggeving. Mogen jongeren het dagboek lezen of niet?
We hanteren de axioma’s van de communicatieleer van Watzlawick als kader om op meta-niveau te kijken naar verslaggeving binnen het hulpverleningsproces. Wat zegt de wijze waarop we iets over onze jongeren en ouders schrijven over hoe we naar hen kijken. En hoe kan dit een hulpmiddel zijn in het realiseren van kwaliteitsvolle begeleidingen.
In dit thema zit meer dan je denkt.
inhoud
Na deze vorming:
Kan je een correct, leesbaar en beknopt verslag schrijven.
Kan je een verslag gestructureerd opmaken.
Heb je inzicht in de functies van een verslag.
Ken je een procedure voor opmaak verslag.
Gebruik je verslaggeving naar cliënten toe, als katalysator in het hulpverleningsproces.
Begeleiding
Mark Fonteyn
Klinisch orthopedagoog, docent organisatieleer en organisatieconsultant.